
من , تنهایی ام را نه با دود سیگار .... نه با یاد تو .... نه با افسوس خوردن .... با هیچ چیز .... هیچ چیز آلوده نمیکنم.... تنهایی من " قداست " دارد! مانند یک میزبان خوب از مهمانم پذیرایی میکنم! قدمش هم بر سر چشمان بی حالم! بودنش بر سر منت! که وجودش به وجود بی غیرت تو شرف دارد! همین....
|